Eπειδή, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 362 και 363 του ΠΚ συνάγεται,
ότι για την στοιχειοθέτηση του εκγλήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως απαιτείται διάδοση ή ισχυρισμός από τον υπαίτιο με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον άλλου για κάποιο τρίτο πρόσωπο γεγονότος που θα μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του τελευταίου το γεγονός αυτό να είναι ψευδές και ο δράστης να τελεί εν γνώσει του ψεύδους του και να έπραξε τούτο με δόλια προαίρεση,
η οποία περιλαμβάνει τη γνώση αυτού ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο γεγονός είναι πρόσφορο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου και την θέλησή του να ισχυρισθεί ή διαδώσει το βλαπτικό γεγονός.
Ως γεγονός νοείται κάθε συγκεκριμένο συμβάν του εξωτερικού κόσμου και κάθε πράξη ή κατάσταση ή σχέση ή συμπεριφορά που αναφέρεται στο παρόν ή το παρελθόν και υποπίπτει στις αισθήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου